فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT)

 

فناوری اطلاعات و ارتباطات (ICT) استفاده از فناوری‌ها، سیستم‌ها و ابزارهای محاسباتی و مخابراتی برای تسهیل نحوه ایجاد، جمع‌آوری، پردازش، انتقال و ذخیره‌سازی اطلاعات است. این شامل فناوری‌های محاسباتی مانند سرورها، رایانه‌های لپ‌تاپ و برنامه‌های نرم‌افزاری، و همچنین فناوری‌های ارتباطی سیمی و بی‌سیم است که از تلفن، اینترنت، اینترنت اشیا (IoT) و متاورس پشتیبانی می‌کنند. هدف ICT بهبود دسترسی به اطلاعات و و ایجاد ارتباط انسان به انسان، انسان به ماشین و ماشین به ماشین (M2M) آسانتر و کارآمدتر است.

این برچسب گسترده شامل زیرساخت ها و مؤلفه های مخابراتی است که ارتباطات همزمان و ناهمزمان را در فواصل کوتاه و بلند امکان پذیر می کند. این شامل خدمات مخابراتی و محاسبات ابری نیز می شود – و سیاست های حاکمیتی که استفاده از آنها را پشتیبانی می کند.

 

اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات را نمی توان اغراق کرد زیرا به پایه و اساس جامعه مدرن تبدیل شده است – محرک نوآوری، افزایش بهره وری و تقویت ارتباط جهانی.

 

تاریخچه و تکامل ICT

مفهوم ICT را می توان به قرن نوزدهم با توسعه تلگراف و تلفن ردیابی کرد. این دو اختراع انقلابی در شیوه کار و تعامل اجتماعی افراد ایجاد کردند و این امکان را برای یک فرد فراهم کردند که با فرد دیگری در مکانی متفاوت در زمان واقعی یا تقریبا واقعی ارتباط برقرار کند.

 

در اواسط قرن بیستم، رادیو و تلویزیون مفهوم ارتباطات جمعی را معرفی کردند و در پایان قرن، اینترنت به یک ابزار اصلی برای ارتباطات، تجارت و سرگرمی تبدیل شد. استفاده از آن در سال‌های بعد به سرعت رشد کرد و روش کار مردم را متحول کرد و نحوه ارتباط مردم را به‌طور دیجیتالی متحول کرد.

 

امروزه اینترنت پهن باند و تلفن‌های هوشمند، ایجاد، دسترسی، اشتراک‌گذاری و مصرف اطلاعات را برای مردم آسان‌تر از همیشه کرده‌اند و در آینده، فناوری اطلاعات و ارتباطات نوید پیشرفت‌های هیجان‌انگیزتری را می‌دهد. شبکه‌های 6G اتصال سریع‌تر و مطمئن‌تری را ارائه می‌کنند، سیستم‌های هوش مصنوعی مولد مانند ChatGPT نحوه ایجاد و کسب اطلاعات را تغییر می‌دهند و فناوری‌های نوظهوری مانند محاسبات کوانتومی و Web3 الهام‌بخش طیف گسترده‌ای از ابزارها و برنامه‌های جدید فناوری اطلاعات و ارتباطات خواهند بود.

 

مبانی فناوری اطلاعات و ارتباطات

ICT اغلب به عنوان مترادف برای فناوری اطلاعات (IT) استفاده می شود، اما این دو اصطلاح زمانی که در زمینه های مختلف استفاده می شوند می توانند معانی کمی متفاوت داشته باشند. به عنوان مثال، در ایالات متحده، مخفف ICT بیشتر در آموزش استفاده می شود، زیرا در این زمینه، IT می تواند به معنای فناوری آموزشی نیز باشد. در برخی از صنایع، IT فقط برای محاسبات سازمانی کاربرد دارد، در حالی که برچسب گسترده تر ITC شامل فناوری های اطلاعات و ارتباطات می شود.

 

استفاده از IT و ICT به جای یکدیگر می تواند منجر به سردرگمی شود، به ویژه در شرایطی که تمایز بین این دو مهم است. به عنوان مثال، یک آگهی شغلی که به تخصص در فناوری اطلاعات نیاز دارد ممکن است با آگهی‌هایی که به تخصص در فناوری اطلاعات و ارتباطات نیاز دارد متفاوت باشد، زیرا دومی ممکن است به مهارت‌های اضافی نیاز داشته باشد که به طور خاص از ابزارهای ارتباطی و همکاری پشتیبانی می‌کند.

 

فناوری اطلاعات اغلب به عنوان زیرمجموعه ای از فناوری اطلاعات و ارتباطات در نظر گرفته می شود که به جنبه های فنی مدیریت اطلاعات می پردازد، در حالی که فناوری اطلاعات و ارتباطات اصطلاح گسترده تری است که هم فناوری اطلاعات و هم فناوری های ارتباطی را در بر می گیرد.

 

در حالی که فناوری اطلاعات عمدتاً با سخت‌افزار رایانه، نرم‌افزار و فناوری‌های شبکه سروکار دارد، فناوری اطلاعات و ارتباطات نه تنها این فناوری‌ها، بلکه فناوری‌های ارتباطی مانند تلگراف، تلفن، رادیو و تلویزیون را نیز در بر می‌گیرد.

 

زیرساخت ها و سیستم های ICT

فناوری اطلاعات و ارتباطات شامل طیف وسیعی از ابزارها و خدمات اطلاعاتی، مخابراتی و پشتیبانی است که برای تسهیل ارتباطات با هم کار می کنند.

 

این شامل:

 

• سخت افزار و نرم افزاری که از نحوه ایجاد، انتشار، کسب و ذخیره اطلاعات پشتیبانی می کند.
• زیرساخت و الکترونیک که ارتباط بین دستگاه های سخت افزاری را امکان پذیر می کند.
• پروتکل ها و رابط هایی که ارتباطات و تبادل داده ها را بین اجزای مختلف سخت افزار و نرم افزار امکان پذیر می کند.
• ابزارهایی برای محافظت از اطلاعات حساس و اطمینان از یکپارچگی یک سیستم ICT.
• استانداردهای حفاظت از داده ها در حین انتقال، در حین پردازش و در حالت استراحت.
• سیاست های حاکمیتی برای نحوه دسترسی، ایمن سازی، پردازش، انتقال و ذخیره اطلاعات.
• کارگرانی که مهارت های لازم برای طراحی، توسعه، نگهداری و پشتیبانی از سیستم های ICT را دارند.

 

ICT متمرکز و غیرمتمرکز

هنگامی که معماری های ITC متمرکز هستند، سخت افزار، نرم افزار و اجزای زیرساخت شبکه که ارتباطات را پشتیبانی می کنند در یک مکان واحد قرار می گیرند و کاربران فقط می توانند از آن مکان به این منابع دسترسی داشته باشند. این رویکرد در روزهای اولیه محاسبات زمانی که هزینه زیرساخت های ارتباطی سیمی بالا بود و پردازنده های مرکزی قدرت پردازش محدودی داشتند، مقرون به صرفه بود.

 

اینترنت پهن باند غیرمتمرکز کردن معماری ITC را ممکن کرد. هنگامی که داده‌ها می‌توانستند سریع‌تر و در فواصل دورتر منتقل شوند، ذخیره و دسترسی به داده‌ها از راه دور و اجرای همان برنامه‌ها به صورت مجازی بر روی چندین سرور راه دور امکان‌پذیر شد. این منجر به افزایش پذیرش سیستم های ارتباطی یکپارچه (UCS)، خدمات مبتنی بر ابر و انواع جدیدی از ابزارهای همکاری شد.

 

افزایش پهنای باند پهنای باند نیز الهام‌بخش راه‌های جدیدی برای استفاده از معماری‌های شبکه همتا به همتا (P2P) است. در یک شبکه P2P، هر گره (یا کاربر) می تواند هم به عنوان سرور و هم به عنوان مشتری عمل کند و بدون نیاز به سرور مرکزی، اطلاعات را با گره های دیگر به اشتراک بگذارد.

 

امروزه، این نوع معماری اغلب با بلاک چین و ارزهای رمزنگاری شده مرتبط است، اما مهم است که به خاطر داشته باشید که P2P همچنین نقش مهمی در اینترنت اشیا ایفا می‌کند و به دستگاه‌های اینترنت اشیا اجازه می‌دهد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، داده‌ها را به اشتراک بگذارند و وظایف پیچیده‌ای را انجام دهند. نمی تواند رسیدگی کند.

 

تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر جامعه

ICT چشم انداز اقتصادی و پویایی نیروی کار جهان را تغییر داده است.

 

تجارت الکترونیک فرصت‌های جدیدی را برای کسب‌وکارها و مصرف‌کنندگان ایجاد کرده است و از جهانی‌شدن حمایت می‌کند و امکان انجام معاملات و تعاملات در سراسر مرزها را فراهم می‌کند. شهرهای هوشمند با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات برای بهبود حمل و نقل، خدمات عمومی و زیرساخت های شهری، زندگی شهری را بهبود می بخشند.

 

ترکیب فناوری اطلاعات و فناوری ارتباطات تأثیری ماندگار بر جامعه داشته است. با ادامه پیشرفت فناوری و ابزارهای همکاری، سازمان ها لازم می بینند که به طور مستمر بهترین شیوه های خود را برای به اشتراک گذاری اطلاعات دیجیتال مورد ارزیابی مجدد قرار دهند و دولت ها به طور مداوم به دنبال راه هایی برای کاهش شکاف دیجیتالی هستند.

 

سواد دیجیتال به یک مهارت ضروری برای همه تبدیل شده است. اقتصاد دیجیتال انواع جدیدی از مشاغل را معرفی کرده، بهره وری را بهبود بخشیده و به کارمندان اجازه می دهد تا از راه دور تقریباً از هر جایی که می توانند به اینترنت وصل شوند، همکاری کنند.

 

اثرات زیست محیطی ICT نیز عمیق بوده است. مراکز داده و دستگاه های الکترونیکی برای کار کردن به مقدار قابل توجهی نیرو نیاز دارند و رشد سریع و تکامل مداوم فناوری منجر به افزایش زباله های الکترونیکی شده است زیرا دستگاه های منسوخ دور ریخته می شوند. این زباله اغلب حاوی مواد خطرناکی است که محیط زیست را آلوده کرده و می تواند به سلامت انسان آسیب برساند.

 

از آنجایی که فناوری اطلاعات و ارتباطات به پیشرفت خود ادامه می‌دهند و بیشتر شبیه یک ابزار ضروری هستند تا داشتن یک چیز خوب، افراد، سازمان‌ها و دولت‌ها باید هم مزایا و هم چالش‌های تأثیر ICT را بر جامعه بشناسند. بهترین شیوه‌ها برای ایجاد دنیایی مرتبط‌تر، فراگیرتر و مسئولانه‌تر از نظر زیست‌محیطی عبارتند از:

 

• حمایت از ابتکارات ESG (زیست محیطی، اجتماعی و حکومتی).
• اولویت توسعه فناوری‌های دیجیتال قابل تعمیر و مقرون به صرفه.
• سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و راه‌حل‌های اتصال که مناطق دورافتاده و محروم را با دسترسی به خدمات ICT فراهم می‌کند.
• تشویق توسعه و پذیرش استانداردهای باز و مقررات قوی حفاظت از داده ها مانند GDPR.
• تسهیل همکاری ها و مشارکت های بین المللی بین دولت ها و مشاغل.
• توسعه راه های جدید برای آموزش مردم در مورد ICT.
• ترویج ایجاد و انتشار محتوای محلی که منعکس کننده ارزش های کاربران در سراسر جهان است.
• تاثیر فناوری بر ارتباطات | گرانت دیلارد | TEDxBrentwoodCollegeSchool

 

لینکهای مفید:

نقش فناوری اطلاعات در مدیریت کسب و کار

فناوری اطلاعات چیست؟

گروه خودروسازی سایپا